historiebartkazkrólikowa

Witam was

oto kolejna opowieść

Parę lat temu bawiłem się z ludźmi w narniie, następną naszą bazą był rów. Ale jednak jedną z tych które najlepiej wspominam było kadłubie.

   Wyglądało to tak...

Pewnego słonecznego jesiennego dnia, mo tata wycinał drzewo. Był to stary duży niepotrzebny jesion. Grałem wtedy z bratem w minecrafta aż tu nagle huk i ziemia zadrżała. Drżewo sie obaliło. Wraz z bratem zakończyliśmy gre i poszliśmy sprawdzić co się stało. Jak już powiedziałem to tata wycinał drzewo, następnego dnia pokazałem to koledze. Bawiliśmy się tam razem i był to nasz "statek". Nasstępengo dnia pszyszedł do nas nasz brat, do brata koledzy do kolegów koledzy kolegów, i tak w naszej bazie  było pół królikowa. Statek dzielił się na 4 części, Izolatke (najdalej wysuniętą część, pień drzewa), część mieszkalna (korona drzewa) i katakumby (najdziwniejsza i najgęściejsza część). W kolejnych dniach bawiliśy się w różne bitwy naprzykład z orkami czy innymi stworami. Nagle nasz jeden z kolegów przyniusł teczkę. W tej tecze była nasza waluta. Zaczeliśmy się nią posługiwać. Jednak najgorsze było to, że wiedzieliśmy że pewnego dnia tata będzie kazał pociąć drzewo na kawałki i zabrać resztki na sterte drewna a następnie je spalić. Stało się to po około 2 tygodniach. Jednak zanim opisze to to napisze tu o naszym sporcie narodowym. Było nim... rzucanie patykiem jak najdalej. Jednego dnia trafiliśmy mojego brata przez przypadek, ale nie to było najgorsze. Dzień po tym zdarzeniu tata powiedział że wycinają dzisaj reszte kadłubia.

Historia była to krótka jednak było w niej mnóstwo przygód

Pozdrawiam

KONIEC

   Witam was 

   O to dalsza część opowieści 

   Po tym jak pokonaliśmy natarcie rosjan, powróciliśmy na posterunek. Czekała na nas tam miła niezpodzianka a była to 2 kompania, w której byli moi dwaj przyjaciele. Szymon (ps. Szymas) Janek (ps. Janulo), bardzo ucieszyli się na mój widok i w drógą tronę tak samo. Kiedy wszstcy się porozstawiali na stanowiskach, podjechał zielony fiat oficerski. Z fiata wysiadł pułkownik Kacper (ps. Stary), i odrazu kazał nam się usawić w szeregach. Wygłaszał on przemówienie mające podtrzyamć nas na duchu. Nagle usłyszeliśmy strzały i dźwięk pojazdów gonsienicowych. Byli to rosjanie którzy częściowo zdążyli sie przeprawić. Pułkownik wydał rozkaz saplić most!. Jednak nie udało sie ,czołgi były na naszych ziemieach. Bylismy zmuszeni się wycofać do wioski. Tam na przygotowanej wcześniej barykadzie, broniliśmy się przed nimi. Walka ta trwała około jeden dzień. W tym casie rosjanie utworzyli przyczułek na naszym posterunku. Po szybkim odwrocie rosjanie zaczeli znowu napierać. Wtedy atakował jeden pluton z czołgiem w roli głównej, ale po 20 godzinach nacierała kompania z 2 czołgami. Tak więc kompania walczyła z kompanią i 3 czołgami. Ja w tamtym czasie razem z chłopakami (Janulem i Szymasem). Poprośiliśmy dowódce o pozwolenie na przejęcie czołgu (bt7).Odrazu się zgodził, a my pszeszliśmy do dziłania. Mielisy ze sobą dwa granaty oraz koktali mołotowa. Cel był prosty, przejąć czołg a potem z tego czołgu ostrzelać resztę czołgów. Początkowo szło jak po maśle, ale jednak nie da długo. Kiedy byliśmy koło czołgu on oddawał strzał w stronę baryady. wiedzieliśmy wtedy ze trzeba działać. Barddzo szybko żuciłem mołotowa w strone czołgu, a ten podpalił się. Janulo w tym czasie wskoczył na czołg i otworzył klapę, natomiast szymas na osłaniał. Udało nam się wskoczyć do czołgu i zabić rosjan w nim siedzących. Wtedy stało się coś straszengo. Szymas dostał kulkę. Trafili go. W głowe. Nie miał szans na przeżycie. JEdnak mimo śmierci przyjaciela musieliśmy dalej wykonac rozkaz. Rozkaz zoostał wykonany, czołgi zostały prez nas  zniszczone. Dlatego powrócilismy, wraz z cziałem kompana za barykadę. Rosjanie tak się zdenerwowali że przeprowadzili szarżę. dwoma kompaniami. Ja poszedłem obsługiwać ckm. W głowie mówiłem sobię, za szymasa. 

Ciąg dalszy nastąpi... 

   Witam was mam dla was następną opowieść

   Będzie ona zastępstwem narnii

   Pewnego dnia siedziałem spokojnie na swoim łóżku i czytałem książkę. Była to książka o 2 wojnie światowej.

Nagle zakręciło mi się w głowie i zemdlałem.

   Kiedy otworzyłem oczy przedemną stał żołnierz KOP (korpusu ochrony pogranicza, czyli jednostki wojskowej w 2rp która chroniała granic wschodnich). Zapytałem się go ki jesteś co tu robisz i gdzie ja jestem? On mi odpowiedział "jestem tobą, tyle że z pszeszłości". Ja pomyślałem sobie ale jak to? przecież ja nawet nie zyłem w tych czasach. Wtedy on mnie dotknoł i wszedł w moje ciało. Poczułem znowu zawirowanie głowy. Nasze mysłi się połączyły. Tedy on powiedział w mojej głowie "musisz pójść na ochotnika do KOP" tak więc to zrobiłem. Kiedy udałem się do punktu rekrutacyjnego powiedziałem że chcę do KOP. Przyjeli mnię a ja rozpoczołem szkolenie. Naszym dowódcą był Porucznik Jakub Wałek. Przeszkolił nas jak strzelać, jak odbezpieczać granat i ogólnie nas wprowadził. Było to dla mnie ciekawe oraz super przeżycie. Nawet stwierdziłem że chcę tam zostać. W naszym plutonie było nas 10. wymienię ich: Szeregowy Sebastian, St.Szeregowy Michał, Szeregowy Wojtek, St szeregowy Beniamin, szeregowy Janusz, Kapral Kazimierz, st.szeregowy Henryk, Plutonowy Franciszek i Ja Szeregowy Bartosz. A dowodził nami właśnie Jakub. Pewnego dnia pojechaliśmy na granice. Były to okloice Grodna więc miliśmy kiedy 1 września niemcy nas zatakwali my mieliśmy chwile czasu na przygotowanie się. Początkowo było u nas dosyć spokojnie jednak do czasu 17 września wtedy zatakowało nas zsrr. Broniliśmy posterunku nad Niemenem. Mimo czołgów i większej ilości wroga odpieraliśmy ich ataki. Strzelaiśmy z ckma do nich. To była walka nasz pluton vs Ich batalion. Walcyliśmy cały czas dzien i noc. Kiedy ruscy zaczeli się wycofywać my dopiero mogliśmy odpocząć. wtedy okazało się że 3 naszych nie żyje. Byli to Wojtek, Franciszek i Michał. 

   CD nastąpi...

Jeżeli sie spodobało napisz komętarz :D

   Witam was

Oto część druga opowieści 

    Tak więc kontynułując, kiedy tam doszedłem moim oczą ukazało się obalne w połowie drzewo.

Jednak szybko wróciłem do naszej część ponieważ to miejsce napawało mnie strachem i szukano mnie.

   Kiedy byłem już na placu głównym powiedziano mi że jest trening, ja powiedziałem okej i poszedłem jak zwykle na te trening. Jednak okazało się 

że kiedy tylko wyszliśmy na boisko dziewczyny zaczęły prowadzić szarże! Szybko usatwilismy się w naszym szyku bojowymn. Obroniliśmy się Reszta wojny wyglądała  podobnie. Poza mniejszymi bitwami zosatłem pułkownikiem, zbudowałem  malutki szałas i codziłme do gaju trola srola. Jednak w końcu wojna się skończyła. Wygraliśmy a zakon (dziewczyny) złożył kapitulacje. Po zakończeniu wojny narnia zaczęła upadać. Poza mną i moim bratem przychodziły tam dwie osoby. Jednak jak zawsze coś zawsze musi się zakonczyć. Pewnego dnia przyszli wszystcy narnijczycy i powiedzieli nam że nie możemy dłużaej tu się bawić. Zapytałem dlaczego??. Oni powiedzieli że właściciel nas z tąd przegonił. Było mi bardzo smutno, no ale trzeba przełknąć smutek i gorycz. Tamtego dnia zabraliśmy wszystkie nasze patyki i bronie, potem wspominaliśmy szwędając się po boisku. Wtedy pszyszedł on chłopak przez którego to wszystko upadło. (nazwijmy go wicher bo nie chcę mówić jego ksywki bo wiadomo możliwe że  niechciałby) Więc wicher naskarżył na nas właścicielowi i przez to nie mogliśmy tam chodzić. Gdzy tylko do nas podszedł pogniliśmy go a reszte dnia spędziliśmy na żucaniu w niego żołędziami. 

    Teraz niektórzy się mogą zapytać dlaczego akurat stara krata w tytule. Otóż przy wjeściu do narni był stary płot. 

   KONIEC

Mam nadzieję że się wam spodobała moja historiia

   Witam was oto fragmęt hisorii o narnii
Naszej narni. Czyli mit o trolu srolu 

   Więc to było tak, była sobie kraina wielka rozciągała się od wschodu do zachodu. Mieszkały w nije różne dzikie stworzenia, naprzykład: wiliki, rysie, tygrysy i lwy oraz wiele wiele więcej zwierząt. Mieściła się ta kraina w miejscu zwanym Gajem rosły tam drzewa owocowe. 
    

   Nad tymi wszystkimi zwierzętami panował wielki król trol srol. Stąd nazwa gaju (Gaj trola srola). Był on wiekim potężnym władcą. Miał on 2,5metra wzrostu. każde zwierze się go słuchało. jednak pewnego dnia lew o imieniu simba zbuntował się i zaczoł walkę z trolem. była ona zacięta toczyła się dzień i noc, simba był bardzo wycieńczony jednak nie dawał za wygraną. Wtedy na pomoc pszyszły mu inne zwierzęta i tak rozpoczeła się wielka walka. Trol zdenerwoał się już tak bardzo że postanowił użyć super broni. Był to atak nazwany supernową, trol wzbił się w powietrze i wystawił palec do góry a nad jego palcem pojawiła się duża kula przypominjąca małe słońce. Atak ten był bardzo śilny. Jednym takim atakiem zabił on wszystkie zwierzęta w gaju. Wtedy pojawił się aslan który jednym macnięcim łapy uderzył trola a ten wpadł głęboko w ziemię gdzie sostał uśpiony na wilele lat wystaje teraz z niego tylko ręka i jeżeli ona zostanie zniszczona trol się zbudzi i zniszczy świat.

   Taka więc była historia miejsca zwanego narnią